Kia Ora!

Allereerst wil ik jullie bedanken voor de leuke en positieve reacties op mijn voorgaande verhalen. Het doet me goed dat jullie het blijkbaar (oprecht) leuk vinden wat ik vertel over mijn ervaringen en avonturen.

Zoals in m'n vorige verhaal verteld, was ik actief op zoek naar werk. Ik kan jullie mededelen dat ik sinds zondag 12-10-2014 een betaald baantje heb gevonden in het Kingsgate Hotel in Paihia. Dit hotel ligt precies naast mijn hostel, dus in feite zou ik 's ochtends vanuit mijn bed naar mijn werk kunnen rollen. Tijdens het kennismaken werd duidelijk gemaakt dat ze een jongen zochten voor in het washok. Dit betekent concreet dat ik handdoeken, kussenslopen, lakens etc. mag opvouwen en dat ik afwisselend zorg moet dragen voor de was- en droogmachines. Buiten de werkzaamheden in het washok ben ik tevens benoemd tot 'stripper'. Nee mensen, hier wordt niet het sexueel uittrekken van je kledingstukken mee bedoeld. In deze context houdt strippen in, dat ik alle (gebruikte) lakens, kussenslopen, handdoeken etc. van de bedden en uit de badkamer moet halen, zodat de werkers die de bedden moeten opmaken gelijk aan de slag kunnen. Ook moet ik hierbij de koelkasten uitzetten en de kasten controleren. Het is eigenlijk best een tof baantje. Verder voer ik ook wat 'overige' werkzaamheden uit, indien er tijd over is. Ik heb zelfs al geleerd om de bedden op te maken in de 'hotelstyle'. Sinds deze week ben ik ook nog eens gevraagd om in de vroege morgen (indien nodig) de koffers van gasten die met een tourbus reizen naar de bussen te slepen. Voor deze extra taak krijg ik wat extra betaald. Ik moet dan wel om (tenminste) 7 uur in de morgen starten. Van de uren die ik in het hotel werk, kan ik mezelf in het levensonderhoud voorzien. Ik zal dit werk blijven doen totdat Tobias naar Nieuw Zeeland komt. Hij zal 17 november vertrekken vanuit Nederland. Met Tobias zal ik opnieuw op zoek gaan naar werk.

Om even door te gaan op werkgerelateerd gebied, zijn er nog een aantal benoemenswaardigheden te melden. 5 minuten nadat ik mijn contract had getekend in het hotel, zag ik een sms van een jongen die ik heb ontmoet. Hij gaf aan dat ik naar Bay of Plenty kon afreizen om daar in een kiwifruit-bedrijf te werken. Ik zou 40-50 uren per week kunnen werken (in het hotel zo'n 25-30). Ik heb er toch voor gekozen om in Paihia te blijven, omdat ik met Tobias ook al keihard zal moeten gaan werken. De dag na het besluit om in Paihia te blijven, liep er een vrouw het hostel binnen met een oproep dat ze 2 backpackers nodig had voor fysiek werk bij hun thuis. Ik heb haar gelijk aangesproken samen met een Engelse kerel hier. Buiten mijn uren in het hotel zal ik dus ook wat extra uren (helaas niet bijster veel) meepakken bij het helpen van deze mensen. Zij hebben een huis gekocht in Haruru Falls, vlakbij Paihia. Wij mogen helpen met de renovatie, zowel binnenshuis als buitenshuis. Zwaar werk, maar een extra zakcentje is nooit mis. Het is gelijk een goede bewegingsmogelijkheid om fit te blijven. En om eerlijk te zijn, alleen al voor het uitzicht dat ik heb tijdens het werken in de tuin, zou ik het werk al doen. Echt onwijs prachtig. Bovendien worden we goed verwend met limonade, chips en een biertje(s) na afloop.

Vanwege het betaalde werk dat ik nu uitvoer, werk ik niet meer voor gratis accommodatie. Gezien de werktijden is dit niet mogelijk. Ik zal echter wel in hetzelfde hostel verblijven.

Het leven in het hostel hier bevalt me prima. Vanwege het feit dat ik hier al een aantal weken zit, met veelal dezelfde mensen, begint het gewoon als m'n thuis te voelen. In het hostel hebben we een leuke en hechte groep. Natuurlijk zijn er ook best een aantal nadelen te noemen over het leven in het hostel (en het delen van een kleine slaapkamer met 5 anderen). Maar ach, de positieve dingen winnen het zeer zeker van de wat mindere punten. Het leven hier lijkt al zo normaal. Het enige waar ik niet aan wen, zijn de hoge prijzen van bier. Ow, er is nog 1 ding waar ik moeite mee heb, namelijk de taal die sommige Kiwi's spreken. Engelsen kan ik goed verstaan, maar de Kiwi's op het werk bijvoorbeeld zijn soms zo moeilijk te volgen. Het gaat met name om de Maori bevolking in Nieuw Zeeland. Zij zeggen zelf ook dat ze toch meer de 'gangster variant' van de Engelse taal gebruiken. Lastig!

Voor de mensen die bij het woord Kiwi's alleen aan fruit denken, hier even wat informatie om misverstanden te voorkomen. Kiwi kan de volgende 3 betekenissen hebben: 1= Inwoners van Nieuw Zeeland, 2= het bekende fruit, 3= De Nieuw Zeelandse, karakteristieke vogel.

De weersomstandigheden blijven wat wisselvallig. Fantastische dagen met veel zon worden afgewisseld met bewolkte dagen. Maar niet getreurd, want de zomer komt eraan. Het zal hier dan zeer aangenaam warm en zonnig zijn en blijven, vrijwel iedere dag. En dan te bedenken dat jullie de winter in gaan..

Ondanks dat ik nu regelmatig werk, maak ik nog genoeg mee. Buiten activiteiten als kayakken en wandelen, is er weer een nieuwe hobby bijgekomen. Ik ben namelijk begonnen met vissen. De eerste keer kon ik de hengel van de hostelbaas gebruiken, al bleek na de eerste keer uitgooien dat die rottige molen helemaal vastgeroest zat. Ik kon hierdoor m'n lijn niet binnenhalen. Doordat ik het toch bleef proberen, boekte ik na 5 minuten al het bijzondere resultaat om met een gebroken hendel in m'n handen te staan. Achteraf bleek dat de hostelbaas dat ding zelf nog nooit gebruikt had. Omdat ik toch wil vissen in Nieuw Zeeland -kan gratis en verrukkelijk eten opleveren-, heb ik een mooie telescopische hengel gekocht. Bij mijn eerste gebruik van deze hengel, heb ik gelijk een Kahawai gevangen. Gelukkig had m'n Franse buddy ook een Kahawai gevangen, die ik mocht hebben. Er lagen dus 2 heerlijke Kahawais in m'n pannetje die avond. Het enige nadeel van het vissen hier, is dat je jezelf zeer strikt moet houden aan bepaalde regels met betrekking tot de lengte (maat) van vissen. Zodra je een vis vangt die niet aan een bepaalde lengte voldoet, hoor je deze direct terug te gooien in zee. Doe je dit niet en ze pakken je, dan ben je ontzettend de pineut. De boete die je kunt krijgen voor het meenemen van te kleine vissen, begint bij 50000 Nieuw Zeelandse dollar. Maar het kan nog erger, zoals ik heb begrepen:

Stel, je gaat vissen met een boot en ze pakken je met een te kleine vis, dan krijg je het volgende aan je broek. Je verliest je boot, je materialen, de auto waarmee je je boot naar het water hebt gereden en je trailer waar je je boot mee hebt vervoerd. Daar bovenop komt dan nog een boete van 50000 Nieuw Zeelandse dollar. Gelukkig maar dat ik geen boot, auto en trailer hebt, dat scheelt weer.

Zoals bekend, zie ik aardig wat van de omgeving. Een aantal benoemenswaardige plaatsen die ik sinds mijn vorige blog heb bezocht zijn Kerikeri, Kawakawa, Whangarei, Russel (opnieuw) en Tapeka. Over deze ervaringen zal ik kort iets vertellen.

- Kerikeri: Kerikeri is een stad op een minuutje of 20 rijden van Paihia. Kerikeri staat bekend om de fruitplantages (sinaasappels en kiwi's) en overige landbouw. Ik ben hier nu een keer of 2-3 naartoe geweest. Het zijn met name korte bezoekjes om even een winkel, warenhuis of Mc Donalds te bezoeken. Verder heb ik er, buiten de Rainbow Falls, nog weinig van gezien.

- Kawakawa: Op een vrije middag besloten we met de auto, zonder vooropgezet doel, een stuk te gaan rijden. Via Opua kwamen we uit bij Kawakawa. Bij het arriveren in Kawakawa schoot ons te binnen wat er nou zo 'bijzonder' was aan dit stadje. Jawel, er is een beroemd openbaar toiletgebouw. Dit toiletgebouw is ontworpen door Friedensreich Hundertwasser. Deze man kwam oorspronkelijk uit de buurt van Kawakawa en woonde in een geïsoleerd huis zonder enige vorm van electriciteit (tussen 1973 tot aan z'n dood in 2000). Buiten het toiletgebouw in Kawakawa heeft hij meerdere toiletgebouwen ontworpen in Nieuw Zeeland. Karaktaristiek voor zijn gebouwen, zijn de mozaïke karakters in combinatie met felgekleurde flessen die hij in de muren verwerkt. De verwachting was dat het wel enigszins bijzonder moest zijn om dit te zien. Ja, het was zelfs zo bijzonder dat we er in eerste instantie gewoon voorbij liepen zonder het op te merken. Maarja, als je eerlijk bent, wat kun je nou verwachten van een toiletgebouw?! Gelukkig was Kawakawa zelf een leuk stadje om te zien. De landschappen rondom Kawakawa zijn ook prachtig, dus de trip was zeker de moeite waard.

- Whangarei Falls: Na de Rainbow Falls en de Haruru Falls wilde ik graag naar de Whangarei Falls. Whangerei ligt op een uur rijden van Paihia. Samen met 2 Nederlandse (Esther en Marjolein), 1 Fransman (Simon), 1 Duitser (Lucas) en 1 Engelse (Holly) zijn we naar deze waterval gereden. Ik moet eerlijk zeggen dat het de mooiste waterval was die ik hier tot nu heb gezien. De Whangerei Falls is zo'n 26 meter hoog. Ondanks dat de Whangerei Falls niet de meest indrukwekkende waterval van Nieuw Zeeland schijnt te zijn, is het wel de meest gefotografeerde waterval in dit land. Ik ben erg benieuwd welke watervallen ik gedurende mijn trip nog meer ga zien.

- Russel en Tapeka: Op mijn vrije dag besloten Lucas (Duits) en ik om een flinke wandeling te maken. Met de ferry vertrokken we naar Russel, met de bedoeling om het het eiland rond te lopen. We kwamen tijdens deze trip door het kleine maar mooie plaatsje 'Tapeka'. De wandeling was voor 90% over rotsen en strand, wat het wandelen erg zwaar maakte. Waar we niet op berekend waren, was het feit dat we een stukje moesten afleggen op een ietwat gevaarlijke manier. Je moet je voorstellen dat je een klif hebt, wat zo steil is als een muur van een huis. Deze muur is echter opgebouwd uit uitstekende stukken rots, welke we konden gebruiken om grip te zoeken met handen en voeten. Zonder uitrusting kan dit natuurlijk helemaal verkeerd aflopen, want zodra je hand of voet wegglipt kun je zo 4/5 meter naar beneden vallen. Met een beetje mazzel val je in het water, maar met wat minder mazzel val je op een andere rots in het water. Gelukkig is het goed afgelopen, maar spannend was het wel. Het voordeel was gelukkig wel dat we ons zijdelings moesten verplaatsen en niet omhoog (of omlaag). Achteraf bleek dat we gewoon de verkeerde route hadden genomen. Al met al bezorgde dit klimmen me meer zenuwen en spanning dan het bungeejumpen van de Auckland Harbour Bridge, dus dat zegt wel wat.

Tot dusver mijn benoemenswaardige zaken. Rest mij enkel nog de mededeling, dat het tijdsverschil sinds afgelopen weekend 12 uren bedraagt. Bij jullie is de klok nu namelijk een uur acheruit gegaan.

Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat.

Een vriendelijke groet uit Paihia, Bay of Islands, Nieuw Zeeland.

Anco