Auckland, 05-09-2014

Kia Ora!

Nu zullen jullie wellicht denken, weer al 'n blog?! Ja, nu ik hier net ben vind ik het wel prettig en leuk om e.e.a. op te schrijven. Ik maak genoeg mee en doe veel indrukken op. Bovendien ben ik nu nog niet aan het werk, waardoor ik wat dat betreft genoeg tijd heb om iets op te schrijven. Op het moment dat ik ga werken, zal ik naar alle waarschijnlijkheid minder gaan posten op mijn blog.

Ondertussen heb ik mijn draai wat meer gevonden hier in Auckland. Ik heb bij de orientatie op vrijdag een Nederlandse jongen ontmoet waar ik sinsdsien mee optrek. We slapen dan wel niet in hetzelfde hostel, maar dat is geen probleem. Afgelopen maandag kwam er nog een andere Nederlandse jongen bij. We hebben hem er wat bij betrokken om hem wat te laten wennen hier. Toch merk ik dat ik het echt nodig heb om niet alleen met hen op te trekken. Met andere kamergenoten of andere gasten uit het hostel heb ik het -met name savonds in een café of iets dergelijks- minstens net zo leuk. We proberen dan ook om andere mensen bij onze activiteiten te betrekken. Wat me wel een beetje tegenvalt zijn de prijzen voor levensonderhoud in Auckland. Het is in feite goedkoper om fastfood te halen (Mc Donald, Domino's, etc.), dan dat je met z'n tweeen spaghetti maakt in de keuken van het hostel. Woensdagavond hebben we voor het eerst zelf gekookt, omdat we toen met een groep van 6 personen waren. Als je het op die manier kunt doen, is het wel goedkoper. Een pizza bij Domino's bijvoorbeeld, kost maar $5,- (ongever€3,50,-). Spaghetti kook je daar met z'n tweeen echt niet voor (prijs per persoon). Daarbuiten is het ook nog eens zo, dat de keuken hier ruikt alsof er 20 jongens flink hebben staan plassen na een avondje bier drinken. Waarschijnlijk wordt deze lucht veroorzaakt door de gaspitten, maar erg lekker is het niet. Fastfood wordt echt aantrekkelijk op deze manier! Ik zal jullie niet vertellen wat ik als avondeten allemaal al heb genuttigd, want ik denk dat een aantal mensen zich direct zorgen zouden gaan maken. Ik besef wel dat ik echt op mijn eten moet letten, want enigszins gezond leven is ook hier gewoon belangrijk. Het schijnt wel dat het buiten Auckland wat goedkoper is. We zullen het beleven.

Wat ik in mijn vorige blog heb verteld, is dat ik voor m'n gevoel niet lang in Auckland wilde blijven. Ik heb ondertussen wel e.e.a. ondernomen hier in deze (wereld)stad. Bij enkele van deze activiteiten ervaarde/zag ik pas hoe mega groot en uitgestrekt de stad Auckland is. Helemaal voor een dorpsjongetje als ik is een stad al snel groot. De dingen die ik heb ondernomen waren dan gezellig, leuk of mooi. Ik zal mijn belevenissen zo dadelijk kort beschrijven. Echter wil ik jullie eerst op de hoogte stellen van de planning die nu is gemaakt m.b.t. mijn reis in Nieuw Zeeland. Zaterdagmorgen om 07:40 vertrekt er een bus naar het noordelijke gedeelte van het Noordereiland. Ik zal afreizen naar Paihia, Bay of Islands. Bay of Islands schijnt met name in de lente werkelijk prachtig te zijn. Alles komt hier dan in bloei. En ja, laten we hier nu net de lente in gaan! Ik heb er echt onwijs veel zin in. De omgeving en natuur waar ik nu in terecht ga komen, is namelijk de grootste reden waarom ik naar Nieuw Zeeland ben gegaan. Dit is wat ik wil zien, waar ik van wil genieten Het is hier mijn bedoeling om actief werk te vinden. Mocht dit niet direct lukken, dan zal ik mezelf beschikbaar stellen om werk te vinden waarbij ik de accommodatie als vergoeding krijg. Dit zou ik dan echter wel zien als tijdelijke oplossing. Op dit moment heb ik op 1 betaalde vacature gereageerd.

Zoals gezegd heb ik al aardig wat ondernomen in Auckland. Hieronder zal ik kort een aantal activiteiten kort beschrijven.

- Orientatie: Vrijdagmorgen had ik oriëntatie op het IEP bureau. Wat me in het hostel al opviel, is dat er ontzettend veel Duitse backpackers zijn. Het verbaasde me dan ook niet dat er tijdens de oriëntatie, op een enkeling na, uitsluitend Duitsers zaten. Bij de vraag of er nog andere nationaliteiten aanwezig waren, werd duidelijk dat ik niet de enige Nederlander was. Leuk dat ook Nederlander Jeffrey aanwezig was. Vanaf dit moment zijn we met elkaar opgeschoten en hebben we veel ondernomen. Tijdens de zojuist genoemde oriëntatie hebben we veel informatie en tips gekregen. Tevens hebben ze direct voor ons het IRD (Nieuw-Zeelandse BSN nummer) aangevraagd. Na deze oriëntatie ben ik naar de bank gegaan om een afspraak te maken voor het activeren van mijn bankaccount.

- Mount Eden: Om de resterende tijd op vrijdagmiddag goed te vullen, besloten Jeffrey en ik om Mount Eden te beklimmen. Auckland is opgebouwd tussen- en op verschillende (inactieve) vulkanen. Mount Eden is een van deze aanwezige vulkanen en was vroeger een Maori-nederzetting, gebruikt door verschillende stammen. Later werd Mount Eden door de Europeanen voor verschillende doeleinden gebruikt. Het was een pittige maar mooie klim. Mount Eden ligt 196 meter boven zeeniveau. Aan de top van de vulkaan hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Omdat de vulkaan best centraal ligt, waren alle kanten van de stad goed zichtbaar. Dit was dus het moment dat ik besefte hoe mega groot en uitgestrekt de stad is. Om bij te komen van deze pittige klim en de spierpijn die ik eraan overhield, besloten we de avond af te sluiten in een Irish Pub met een biertje.

- Auckland museum: Met een Deen, een Duitser en Jeffrey ben ik naar het Auckland museum geweest. Hier was van alles te zien over de Maori-cultuur, dieren in Nieuw Zeeland, Nieuw Zeeland en (wereld)oorlogen, Vulkanisme en overige zaken. Aangezien ik een soort van allergisch ben voor museau, vond ik het heel wat dat ik toch de motivatie en ambitie had om dit museum met al m'n inzet te bezoeken. Na 20 minuten was ik het, zoals altijd bij een museum, eigenlijk al behoorlijk beu. Gelukkig was het ontzettend gezellig met de jongens en hebben we dus eigenlijk meer gekletst en gelachen dan dat we daadwerkelijk iets hebben geleerd. Maar uiteindelijk is dat toch waar het om gaat, plezier hebben. Het enige wat ik in het museum geleerd heb, was de uitleg die de Deense jongen gaf over het feit waarom de dames in Denemarken zo mooi zijn.

- Poolen: Om de dag aan het museum goed af te sluiten zijn we een potje gaan poolen in een café. Aansluitend ben ik met de Deen - en de groep waarmee hij altijd uit ging- naar Bar 101 geweest. Bar 101 is de disco hier om de hoek van het hostel. Ik kende dan wel niet veel mensen, maar het was toch erg leuk en gezellig.

- Rugby wedstrijd: Het hostel waar we verblijven biedt ons de mogelijkheid om kaarten te kopen voor de rugbywedstrijden van Auckland. Om ons wat in te passen in de Nieuw Zeelandse cultuur - waar rugby sport nummer 1 is- besloten we om deze wedstrijd te bezoeken. De wedstrijd die zondag op het programma stond was Auckland vs Tasman. Wat opvallend was, was dat het absoluut niet druk was. Er was dan ook maar 1 zijde van het stadion open voor toeschouwers. Opmerkelijk, aangezien rugby hier zo belangrijk en populair is. Het was wel duidelijk dat er veel sponsoren zijn die geld pompen in deze wedstrijden. Het leeft dus wel. Het was erg leuk om de wedstrijd te bekijken, ondanks het feit dat ik van 75% van de regels en de beslissingen van de scheidsrechter geen fluit snapte. Misschien had ik me toch wat beter in moeten lezen in de regels, want het was moeilijk om te volgen. Zoals ook bij Ajax gebeurt, schoten de spelers van Auckland na de wedstrijd wat ballen in het publiek. En ja hoor, laat er nou net een bal bij mij belanden (omdat een vrouw 4 meter rechts van me de bal niet goed ving waardoor hij wegstuiterde naar mij.. sorry!). Tevens hadden we bij de ingang van het stadion een vlag gekregen van Auckland Rugby. Vodoende souveniers overgehouden aan deze wedstrijd dus. De kou die ik tijdens deze regenachtige en koude wedstrijd had geleden, was dan ook snel vergeten. Eindstand: 16-16. Het was een toffe en gezellig ervaring.

- Bustrip en bungeejumpen Auckland: Vanuit het IEP (International Exchange Program), in samenwerking met Stray Travel, is er de mogelijkheid om met een bustrip door Auckland mee te gaan. Deze trip was gratis, dus natuurlijk doe je er dan aan mee. De buschauffeur heeft ons toffe plaatsen laten zien, het was gewoon erg goed! Jammer alleen dat het constant aan het regenen was, maar ach, ook dat heeft wel wat. Om ook dit stukje wat kort te houden, zal ik enkel het absolute hoogtepunt van deze trip vertellen:Het laatste onderdeel van deze tour was het bezoeken van de Auckland Harbour Brigde. De mogelijkheid werd geboden om met wat korting van deze brug te bungeejumpen. Het 'bungeejumpplatform' lag op 40 meter hoog. Na heel wat getwijfel besloten Jeffrey en ik om de sprong toch te wagen. Met wat zenuwen beklom ik de brug. Je springt namelijk niet dagelijks van een brug. Staand op het platform besefte ik dat ik gewoon mijn verstand op nul moest zetten en moest springen. Met m'n armen wijd had ik een prachtige duik - kreeg dan ook een compliment van de instructeuren - over mijn vloeiende sprong. Het schijnt dat als je mooi en vloeiend springt, de bungeejump des te beter is. Het is een gigantische adrenaline kick als je het water zo dicht en vooral snel op je af ziet komen, maar jeetje wat gaaf. Jammer dat het al over was voor je het goed en wel besefte. Ik ben blij dat ik het heb gedaan! De avond hebben we afgesloten met een Happy Hour. Erg gezellig met de groep uit het hostel. De happy hour in het clubje hier naast het hostel is eigenlijk het enige goedkope in Auckland

- One Tree Hill: One Tree Hill is een dode vulkaankegel (182 m) in het Cornwall Park 7 km ten zuiden van het centrum van Auckland. Hij ligt in het Auckland vulkaanveld. De laatste eruptie was 20.000-30.000 jaar geleden. Het was ooit de plek van de grootste prehistorische Maori-nederzetting in de regio. De naam 'One Tree Hill' is genoemd naar de boom genaamd 'podocarpus totara', die in de 17e eeuw op de top werd gepland. Voor zover ik het goed heb onthouden lag deze heuvel zo'n 186,5 meter boven zeeniveau. Een retourtje naar deze heuvel was dik 15 kilometer wandelen (inclusief grote hoogteverschillen in de wegen). Heerlijk voor de benen om te wandelen. Toch was met name de klim erg gaaf. We waren namelijk in de gelegenheid om - over leuke paadjes- tussen de lammetjes en konijntjes door te lopen. Ze kwamen wel tot 2 meter van je vandaan. Bovenaan de top had je een mooi uitzicht over het heuvellandschap in wat in de verte ligt. Verschil met Mount Eden was, dat je vanaf Mount Eden vooral een mooi uitzicht hebt over het centrum, waar je vanaf One Three Hill meer uitizcht hebt over de natuur in de verte. Gelukkig was het nu - anders dan bij Mount Eden - goed weer. We hebben een mooie zonsondergang gezien.

Buiten bovengenoemde activiteiten en bezienswaardigheden is het erg gezellig en ontmoet ik genoeg mensen. De meeste mensen zijn hier zo vriendelijk. Met sommige mensen is contact maken wat moeilijker merk ik. Het is maar net hoe iemand zich opstelt.

Het laatste wat ik jullie wil vertellen, gaat over het busticket die ik donderdag heb gekocht. In Nieuw Zeeland heb je de organisatie 'Stay Travel'. Deze organisatie organiseert verschillende activiteiten voor backpackers, maar is met name bekend van de'hop on hop off'bussen. Omdat ik toch veel moet gaan reizen - en omdat het idee van een auto kopen van de baan is vanwege de negatieve aspecten die dat met zich mee kan brengen- heb ik besloten om een ticket te kopen, waarmee ik voor 12 maanden onbeperkt heel Nieuw Zeeland kan doorreizen. Dit ticket is erg populair onder backpackers. Het voordeel aan deze organisatie is, dat ze onderweg voldoende stopovers maken. Ze bieden je de mogelijkheid om op alle locaties te komen die je echt gezien moet hebben. Je bent zelf vrij om te bepalen waar je van de bus 'hopt' en wanneer je de bus naar de volgende locatie pakt. Tevens zitten er bepaalde activiteiten bij deze bustripjes inbegrepen. Het is wel een flinke uitgave, maar betekent wel dat ik me de rest van het jaar weinig/geen zorgen meer hoef te maken over reiskosten. Op de lange termijn kost het in feite net zo veel als dat je telkens de normale bus betaalt.

Zoals eerder gezegd, zal ik morgen afreizen richting Paihia, Bay of Islands. Het verhaal in Auckland is bij deze dan ook - voor dit moment- afgerond. Ik hoop dat jullie dit verhaal met veel plezier zullen lezen. Wanneer de volgende blog komt weet ik niet, maar ik beloof jullie dat er zeker nog gaan volgen.

Ik zal tevens proberen og wat foto's online te zetten.

Een vriendelijke groet voor u allen,

Anco