Cromwell, 14 februari 2015

Kia Ora!

Vandaag in Anco's blog:

- Werk op de kersenboerderij loopt op z'n einde

- Waterskiën: Het verborgen talen

- Auto laat bestuurders in de steek bij tankstation Wanaka

- (Bijna jarige) toerist wordt aangevallen door F16 meeuw

- En meer....

WERK OP DE KERSENBOERDERIJ LOOPT OP Z'N EINDE:

Na bijna 4 weken gewerkt te hebben bij NZCP (Cherry Corps), een van de kersenboerderijen in Cromwell, werd er op 28 januari jl. de 'Last Bucket Party' gehouden. Nadat er in de morgen nog hard was gewerkt, kon er in de middag, ter afsluiting van het seizoen, worden genoten van een gratis bbq en wat biertjes welke werden verzorgd door het bedrijf. Om deze gratis bbq een feestelijk vervolg te geven, werd er in de avond een knallend eindfeest gehouden bij 'Lake Dunstan'. A van der Werff: 'Na 4 weken werk was het in feite wel genoeg geweest. De kersen komen je na zo'n tijd letterlijk en figuurlijk je gat uit hoor! De Last Bucket Party kwam dan ook op het goede moment. Ik moet toegeven dat het een zeer geslaagd en gezellig einde van het seizoen was. We hadden het verdiend!' Ondanks dat het hard werken was, geeft Van der Werff toe dat het fijn was wat dagelijkse routine te hebben, geld te verdienen en deze ervaring mee te mogen maken.

WATERSKIËN: HET VERBORGEN TALENT

Op 2 latten achter een varende boot, met enkel een touw in je handen. Anco: 'In eerste instantie was ik best wat gespannen. Wat nou als het me niet lukt, terwijl iedereen zit te kijken?! Tot mijn eigen verbazing moest ik constateren dat het me vanaf het eerste moment goed af ging. Gaaf toch!'

Ook de aanwezige mannen met ervaring stonden versteld van de prestaties die de Nederlander neerzette. Zij gaven openlijk toe dat het bij de meesten de eerste keer mis gaat. Met name het wegkomen bij de start is normaliter wat lastig. Anco: ' Het gaf me wel een kick dat de mannen enigszins onder de indruk waren. Zelf vond ik het onwijs gaaf om te doen. Ondanks dat ik bij de meeste ritten wel 1 maal met m'n gezicht het water raakte (ergens halverwege een rit), merkte ik we; dat het steeds beter ging. Je blijft je grenzen toch verleggen wat betreft het nemen van bochten'.

Anco en Tobias waren uitgenodigd door Mike en Anna (werk voor eten en onderdak in Twizel, zie voorgaande blog) en Reuben (Schapenboerderij Riverton, zie voorgaande blog) om langs te komen op hun vakantie in Wanaka waar zij met een groep vrienden zaten. Nadat Anco en Tobias met alle enthousiasme waren ingegaan op dit verzoek, kregen zij de mogelijkheid om met deze locals verschillende watersporten te beoefenen. Niet alleen waterskiën was bij dit pakket inbegrepen, nee de heren hebben ook vaak in de biscuits achter de boot gehangen. Anco: 'Het verschil met waterskiën en de biscuits is dat je het skiën zelf meer in de hand hebt. De biscuits (banden achter de boot) zijn een ander verhaal. Die gasten weten precies hoe ze je (pijnlijk) uit de banden kunnen gooien. Ik heb in ieder geval genoten'.

LOCATIES VAN DE MAAND: MOUNT ASPIRING NATIONAL PARK EN MILFORD SOUND

Mount Aspiring National Park -

Na 5 dagen op de camping in Wanaka te hebben gezeten, besloten Anco en Tobias naar het Mount Aspiring National Park af te reizen. Wanaka hadden ze, na wat bezoekjes aan de stad - waarbij tevens een bezoek aan de bios: The Hobbit, The Battle of the Five Armies - inmiddels wel gezien. De route van Wanaka richting Mount Aspiring National Park werd door beide heren als werkelijk prachtig beschouwd. Rijdend over een met bochten vervulde gravel-weg, was het te aanschouwen landschap een lust voor het oog. Het aantal watervallen die onderweg werden gespot, waren niet op 1 hand te tellen. Op 2 handen overigens ook niet. Na een off the track wandeling, besloten de heren naar het einde van deze gravelweg te rijden. Vanaf dit punt zijn er verschillende 'officiële' wandelroutes te betreden. Er werd besloten om de kortste route (10 kilomer) te doen. Een vrij pittige wandeling, maar het doel - het uitzicht op een gletsjer - mocht er zijn. Anco: 'Met name de route van Wanaka naar het Mount Aspiring National Park wordt door mij momenteel als een van de mooiste routes tot dusver beschouwd. De uitzichten die ik hier heb gehad zwaren fenomenaal. De wandelroute was vrij 'standaard', maar desondanks nog altijd mooi'.

Wetend dat het weer drastisch zou omslaan in de nacht, besloten de heren om naar een veilige locatie te rijden om de nacht door te brengen (wildkamperen). Gedurende de te rijden route kwamen de mannen namelijk 10 beekjes tegen waar ze doorheen moesten rijden om de weg te kunnen vervolgen. Tijdens (of na) hevige regenval, zijn deze beekjes te gevaarlijk om doorheen te rijden. De genoemde veilige locatie bevond zich dan ook na het passeren van het laatste beekje. Het bleek een uitermate verstandige keuze om de auto hier op te slaan, aangezien het weer inderdaad zeer bedroevend was bij het ontwaken in de morgen. Na het ontwaken werd de route richting Wanaka doorgezet, met als doel om door te rijden naar Queenstown. Helaas bleek deze planning geheel in het water te lopen. (Lees het vervolg bij: Auto laat bestuurders in de steek bij tankstation Wanaka).

Milford Sound -

Milford Sound, wel bekend als een van de - al dan niet de - mooiste plekken van Nieuw Zeeland. Dit is wat Anco en Tobias al vaak hadden gehoord. Anco: 'Onze verwachtingen waren erg hoog. Iedereen praat over Milford Sound. Het schijnt werkelijk fantastisch te zijn, bijna te mooi om waar te zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat het inderdaad erg mooi was. Toch is het voor mij niet direct de mooiste plek van Nieuw Zeeland. Zijn mijn verwachtingen te hoog? Ben ik te verwend geworden wat landschappen betreft? Ik weet het niet, maar ik denk dat er genoeg plaatsen zijn die de schoonheid van Milford Sound evenaren'. Zoals vele toeristen doen, besloten ook Anco en Tobias om een 2 uur durende boottrip in Milford Sound te doen. Vanwege het feit dat het de middagcruise betrof, was er een gratis Fish en Chips inbegrepen. Met een frietje of 10 en een stukje vis, begonnen we ons bijna smekend af te vragen of er mensen waren die nog bonnen overhadden aan boord van de Go Orange.

De uitzichten waren mooi, op een aantal plaatsen zelfs prachtig. Milford sound kan volgens Anco dan ook zeker worden gezien als een plaats die je zeker zou moeten bezoeken als je in Nieuw Zeeland bent. Anco: 'Er waren opnieuw vele watervallen en steile bergwanden te zien. Dit is en blijft indrukwekkend. Ik kan niet wachten om thuis de foto's te laten zien. Ze zullen zeker jaloers zijn'.

Enig nadeel van deze regio schijnt te zijn, dat er niet alleen toeristen naar deze prachtige locatie komen. Ook zandvliegen (pestige rotbeestjes) schijnen Milford Sound en omgeving massaal te bezoeken.

AUTO LAAT BESTUURDERS IN DE STEEK BIJ TANKSTATION WANAKA

Daar rij je dan. Van het Mount Aspiring National Park richting Wanaka. Er lijkt niks aan de hand, maar plots begeeft je auto het. Het overkwam Anco en Tobias. Anco: 'Op het moment dat we Wanaka binnenreden, zagen we op de teller dat we moesten tanken. Op dat moment besloot Tobias zijn raampje, vanwege de regen, dicht te doen. Het raam had er weinig zin in aan de snelheid van het dichtgaan te zien. Op het moment dat we bij het tankstation stopten, besloot de auto er acuut mee op te houden. Verdorie nog toe, ik baalde als een stekker'. Gelukkig hadden de heren het voordeel dat de auto het juist begaf op het moment dat ze 5 meter van een autogarage waren verwijderd. Het bleek de 'Alternator' te zijn. Dit onderdeel zorgt ervoor dat de accu de gehele tijd wordt opgeladen. Het onderdeel moest worden besteld, waardoor de heren genoodzaakt waren een slaapplek voor de nacht te vinden. Anco: 'Allemaal leuk en aardig om weer in Wanaka te zijn, maar het was niet volgens planning. Alle goedkope accommodatieplekken waren dan ook al vol. In de auto bij de garage slapen was geen optie, waardoor we aangeroepen waren op een echt hotel. Toch was het wel even lekker om in zo'n lekker bed te slapen. Ik had al 1,5 maand niet in een normaal bed gelegen'. Gelukkig voor beide mannen, werd de auto de volgende dag 'gerapereerd'. Rijdend naar Te Anau bleek dat de auto toch nog wat kuren had. Tijdens het sturen werd er namelijk een flink kabaal geproduceerd onder de motorkap. Anco: 'Stom dat we niet eerst een testrondje hadden gemaakt. We konden het alleen niet meer terugdraaien. Aangezien we toch gewoon konden rijden, hebben we besloten gewoon door te gaan. Helaas besloot onze lieve auto om er in Te Anau nog een schepje bovenop te doen'. De radiator besloot om constant te blijven draaien, zelfs als de sleutel eruit was. De enige oplossing voor de heren was om steeds de pluspool van de accu steeds los te halen. Dit probleem heeft zichzelf na 2 dagen gelukkig vanzelf opgelost. Momenteel hebben de mannen de auto weer laten checken. Het probleem is nog niet geheel - maar laten we zeggen voor 70% - verholpen. Er kan in ieder geval zonder problemen worden gereden met the Orange Machine, of zoals de Spanjaarden hem noemen: 'Naranga Mechanica'

ZUIDELIJKSTE STAD EN ZUIDELIJKSTE PUNT ZUIDEREILAND NIEUW ZEELAND

Na het bezoek aan Te Anau en Milford Sound hebben Anco en Tobias de zuidelijkste stad van Nieuw Zeeland (Invercargill) en het zuidelijkste dorpje/ zuidelijkste punt van het Zuidereiland (Bluff) bezocht. Bluff was destijds tevens een van de eerste Europese nederzettingen in Nieuw Zeeland. Op zich vrij bijzonder om met name het plekje Bluff te bezoeken. Nadat de heren in Cape Reinga - het meest noordelijke stukje van Nieuw Zeeland - aan de 'wegwijzerpaal' hadden gehangen, konden zij dit grapje in Bluff overdoen. Anco: 'Invercargill was niet echt bijzonder. Voor ons voelde het aan als Christchurch 2.0, saai dus. Toch stonden er wel een paar mooie, klassieke gebouwen, wat voor de verandering wel weer even leuk was. Bluff daarentegen was toch mooier. Bij het binnenrijden in Bluff denk je in eerste instantie dat je in een industriegebied bent beland. Als je echter verder doorrijdt, kom je in een mooi dorpje aan de zee terecht. Met name het uitzicht van Bluff Hill was mooi. Ook hebben we nog wat restanten van de WOII gezien. Ja mensen, ook Nieuw Zeeland was in deze oorlog betrokken'. De heren sliepen in Bluff in een prachtig gebouw, wat vroeger een postkantoor is geweest. De mannen geven toe dat ze zich in Bluff prima vermaakt hebben. 'Het is er prachtig'!

UITGELICHT: DUNEDIN EN OTAGO PENINSULA

Na Bluff werd besloten om de bruisende studentenstad 'Dunedin' te bezoeken. Dunedin is de tweede stad op het Zuidereiland, gekeken naar het aantal inwoners. Dunedin werd in 1848 gesticht door de Free Church of Scotland. De Schotse invloed is dan ook goed terug te zien in de gebouwen. Anco: 'Na alle landschappen was het erg leuk om eens wat klassieke gebouwen te zien. Gewoon een beetje cultuur snuiven en tevens eens wat anders dan altijd maar de natuur'.

Tevens staat Dunedin bekend om het feit dat de steilste straat van de wereld (!) zich in Dunedin bevindt. Anco: 'We hadden de grootste lol tijdens het beklimmen van deze straat. We hebben dan ook wat leuke en grappige foto's gemaakt. Erg leuk om hier geweest te zijn'.

De heren gaven aan dat ze van de bezochte steden (officiële steden), Dunedin zeer zeker de leukste vonden. 'Het was echt een leuke, gezellige en mooie stad met een prachtige omgeving'.

Niet alleen de stad, maar ook Otago Peninsula - ook wel Dunedin Peninsula- werd bezocht. Het schiereiland Otago Peninsula is bekend om haar natuurschoon. Op dit schiereiland is veel beschermde natuur te zien, zoals een albatroskolonie en zeehondenkolonie. Anco: 'Het was zo mooi om deze bochtige weg, van Dunedin naar de albatroskolonie te rijden. Werkelijk prachtig. Ons doel van deze trip was dan ook om albatrossen te zien. Helaas was het erg moeilijk om ze fatsoenlijk op de foto te krijgen, maar we kunnen het spotten van deze grote vogels in ieder afvinken op ons to-do lijstje. Buiten albatrossen hebben we wederom veel zeehonden gezien. We konden nu zelfs vrij dichtbij komen'. Met name vanwege het goede weer, bleek de route op dit schiereiland nog indrukwekkender te zijn. Mocht iemand Dunedin ooit nog eens bezoeken, dit schiereiland wordt zeker voor een bezoek aangeraden.

(BIJNA JARIGE) TOERIST WORDT AANGEVALLEN DOOR F16-MEEUW

Op de laatste dag als 22-jarige besloot Van der Werff Stewart Island te bezoeken. Stewart Island is het derde grootste eiland van Nieuw Zeeland en ligt zuidelijk van Bluff. Om op Stewart Island te komen, moet je dan ook de ferry of de helikopter pakken. Van der Werff besloot om met de ferry af te reizen, wat hem 130 dollar retour kostte. Deze ferry wordt door velen als erg duur beschouwd. Toch bleek het wel de moeite waard om de overtocht te maken. Van der Werff: 'Er waren vele strandjes en baaitjes te zien. Stewart Island heeft gewoon veel ongerepte natuur, wat erg mooi en relaxed is om te zien. Ik heb dan ook veel gewandeld en heb hierbij genoten van de zon, de natuur en de vrijheid. Tobias was vandaag niet mee, waardoor ik een dag voor mezelf had'. Het meest bizarre wat Van der Werff meemaakte, was dat hij werd aangevallen door een meeuw. Van der Werff: 'Het leek verdorie net een F16. Hij bleef maar terugkomen met als doel om me te raken. Ik moest telkens een beweging maken om hem iets af te schrikken. Het werd zelfs zo bizar dat de meeuw recht omhoog vloog, om als een raket naar beneden op me af te komen. Ik wist echt niet hoe ik het had. Helaas heb ik dit hele spektakel niet gefilmd. Wel zonde, aangezien de aanval toch zo'n 5 minuten duurde'. Nadat Van der Werff het strandje had verlaten, besloot de meeuw dat hij de vijand had overwonnen, waarna een staakt het vuren volgde.

Na zijn terugkomst in Bluff, bleek de supermarkt dicht. Het avondeten van de 2 vrienden bestond dan ook uit een mars, een zak chips en een worstenbroodje. Tevens was er wat bier inbegrepen, om de verjaardag van Van der Werff in te luiden. Samen met een Belgs meisje werd er tevens gezellig gekaart.

PINGUÏNS SPOTTEN OP NUGGET POINT

Wat doe je op je verjaardag? 'In eerste instantie was het de bedoeling om naar Queenstown te gaan. We besloten de plannen echter om te gooien, na een tip van een Belgs meisje. Tobias en ik wilden beiden graag pinguïns in het wild spotten. Aangezien dit ook in het zuiden kon - en wij daar nog zaten - hebben we besloten om via The Catlins af te reizen naar Kaka Point en Nugget Point. Het was hier zo gaaf en mooi'. Tegen de avond besloten de heren opnieuw terug te gaan naar Nugget Point. De pinguïns zouden namelijk het beste kunnen worde gespot tussen 8 en 10 's avonds. Anco: 'We hebben perfect getimed. Een groot aantal pinguïns bleef helaas uit, maar we hebben er een stuk of 8-9 gezien. Door in te zoomen heb ik gelukkig ook een aantal aardige foto's kunnen maken'. Buiten pinguïns hadden de heren in de middag (wederom) veel zeehonden gezien. 'Het was zeer zeker de moeite om naar dit gebied af te reizen', aldus de jarige Anco.

MEDELINGENBORD:

- Azie: Nadat het eerst de planning was om in maart voor 3 maanden naar Australië te gaan om daarna terug naar Nederland af te reizen, was het tweede plan om in april voor 2 maanden naar Australië af te reizen om daarna terug naar Nederland te gaan. Echter zijn plannen er om gewijzigd te worden. Het definitieve plan - alles is geboekt - is dat we 11 apri voor 5 dagen naar Sydney en omgeving te gaan, om vervolgens in 12 weken tijd door Thailand, Laos, Vietnam en Cambodja te reizen. Ik heb er veel zin in en denk dat het daarna toch ook weer fijn is om naar Nederland terug te keren.

- Twizel: Vanaf aanstaande maandag zullen we weer gaan werken - voor tenminste 1 week en wellicht langer - in Twizel. We hebben hier eerder gewerkt voor eten en onderdak. Echter is ons nu een betaalde baan aangeboden door hetzelfde gezin. We zullen dan ook wederom gaan werken op de locatie waar men bezig gaat zijn met het bouwen van een Bed en Breakfast. Het is ook wel fijn om weer wat te werken, aangezien het geld er door bepaalde redenen er toch aardig hard doorheen is gegaan. In ieder geval wil ik nog 4 weken werken en 4 weken reizen in Nieuw Zeeland.

WIST JE DAT:

- Het zelf versieren van je auto een erg leuke hobby blijkt zijn. Helemaal als je je eigen, zilveren auto met oranje verf een Hollands tintje kunt geven..

- Er ook een mascotte op het dashboard van onze auto is geplaatst, welke Appie wordt genoemd..

- Appie eigenlijk een bot is (van waarschijnlijk een koe)..

- We Appie oranje hebben gespoten om de Oranje Style helemaal compleet te maken..

- een Frikadel Speciaal met Satésaus het enige voedsel is wat ik hier echt mis in Nieuw Zeeland..

- We buiten de verhalen in de blog echt wel meer plaatsen zien dan staat beschreven..

- Het weer hier vaak nog steeds zeer aangenaam en zomers is..

- Dit wel weer genoeg leesstof is voor deze keer en ik er nu dus maar mee ophoud..

I truly hope that you are all doing well back in the Netherlands. The best for you all.

Groeten uit Nieuw Zeeland,

Anco